domingo, 11 de outubro de 2015

A Titoría consellos pais e nais

Cantas veces entrevistáchesche co titor do teu fillo? Crees que é suficiente? Ás veces non temos moi claro como e cando debemos dirixirnos ao colexio, pero é importante que cada certo tempo reunámonos co profesor-titor para intercambiar información.

Cal é a utilidade destas entrevistas?
A educación dos  fillos é un traballo conxunto que realizamos xuntos mestres e pais, por tanto é absurdo levalo a cabo sen a comunicación e coordinación necesarias; teremos máis datos para valorar e educadar aos vosos fillos; aínda por riba, cada vez que falamos  prodúcese unha especie de motivación mutua que fai que, tanto nós como os nosos fillos e os pais, dediquemos máis atención e interese á tarefa que nos ocupa.

 Periodicidade conveniente das entrevistas
A recomendación ás familias é que manteñan unha entrevista co titor ou titora do seu fillo, polo menos unha vez ao trimestre. Aínda que non teña problemas académicos, sempre se recomenda.
Non valen escusas do tipo: "Non viñemos antes para non molestar. Como parecía que non había problemas, non queriamos facerlles perder tempo. Xa sabemos que teñen moito traballo"

De que falar:
Jesús Jarque no seu blog familiaycole.com recomenda falar nas titorías dos seguintes temas:

  1. Marcha do proceso de aprendizaxe. Trátase de ver se vai conseguindo os obxectivos, se traballa, se aproveita o tempo, se presta atención?  en definitiva, cal é o rendemento académico. É conveniente que pidan información de todas as materias, non só daquelas materias que imparte o titor ou titora. Por iso é importante solicitar a entrevista con tempo.
  2. Comportamento e relación con outros nenos.Moitos nenos teñen comportamentos distintos en casa e no colexio. Os profesores pasan moitas horas cos mozos e aínda que moitos pais non llo terminan de crer, coñécenos moi ben. É interesante que estean informados de como é o seu comportamento: se respecta as normas, se hai que chamarlle a atención, como é a súa relación cos profesores....Outro aspecto crave é coñecer como é a relación con outros nenos da clase e do colexio. A este respecto pódenvos informar de como se relaciona cos demais nenos, o seu círculo de amigos, como resolve os problemas, se participa, como trata aos demais nenos. A información do colexio a este respecto é moi, moi fiable.
  3. Como é en casa.Aos profesores axúdanos moito coñecer como é o neno ou a nena en casa. Cando os pais expóñennos este aspecto, xeralmente a nosa visión do neno modifícase. Trátase de que, neste caso, fálenlle de como é en casa. Como afronta os estudos, que di do colexio, como é a súa autonomía, conduta, que pautas levan a cabo como pais. Se consideran que hai algunha circunstancia da vida familiar que sexa relevante para o titor, é bo que a comenten.
  4. Se presenta necesidades especiais.Aínda que o caso dos nenos ou nenas con necesidades especiais require un tratamento máis específico, hai algúns aspectos que os pais non poden esquecer nas reunións co titor ou titora. Ademais dos aspectos sinalados anteriormente, é conveniente que informen das persoas que interveñen co neno fora do colexio e que están a traballar: se acoden a un logopeda, estimulador, neurólogo, psicólogo,.. Calquera información médica ou terapéutica, é máis que recomendable que a saiba o titor ou titora. Por elo, se se emiten informes por parte destes profesionais deberían achegalos ao titor. Tamén poden solicitar información sobre os profesionais que están a intervir no colexio co neno: Orientador, especialista de Audición e Linguaxe, de Pedagoxía Terapéutica e das medidas que se están adoptando co voso fillo ou filla.
  5. Que podemos facer polo noso fillo. Por último, as entrevistas co titor ou titora deberían concluír con esta pregunta pola súa banda: que podemos facer como pais polo noso fillo. A esta pregunta, deben solicitar pautas concretas. Pódenlles recomendar, por exemplo, "que lea un pouco máis". Non lles dea reparo preguntar que libros, canto tempo, que fan vostedes, etc. Nalgúns casos, diranlles que sigan así: é unha boa recomendación. Noutros casos, os profesores facilitámoslles recomendacións que lles poden chocar porque non son estritamente académicas: ir ao parque, xogar máis, non facer fichas,.. non van desencaminadas e en moitas ocasións están xustificadas. A educación escolar cobre moitas dimensións e non sempre é cuestión de lapis e papel. Finalmente ambas as partes, familia e colexio, deben sentirse colaboradoras da educación do neno ou nena e apoiada pola outra parte.