- Frustración.-A frustración é o sentimento predominante nas familias con fillos con baixo rendemento académico. Son pais que senten angustiados e sofren por ese acontecemento. Pero, mirando con detemento, podemos descubrir que non sofren polos fillos, senón por eles mesmos: "O meu fillo non cumpriu as miñas expectativas e por isto son un desgraciado", dinse.
- Agresividade.-Unha reacción agresiva pode ser consecuencia do anterior. Maniféstase de moi diversas maneiras:
- Disciplina severa, acompañada de castigos físicos ou reproches constantes.
- Unhas esixencias desmesuradas dos pais.
- Converter aos fillos nos causantes de todas as desgrazas: "O teu mal comportamento e as túas mala notas van levar á tumba". Desta forma, o fillo pouco estudioso convértese no 'pararraios' de todos os males da familia.
- Esta reacción agresiva dos pais provoca no fillo un dobre sentimento:
- Culpa. Por non poder cumprir as expectativas dos pais
- Desvalorización de si mesmo. Por considerarse el mesma orixe deses males.
- E o círculo vicioso péchase, porque eses sentimentos levan ao fracaso escolar e este, á súa vez, incrementa a culpa e a baixa autoestima.
- Alivio.-Aínda que poida resultar paradoxal, o fracaso escolar pode ser vivido de forma positiva e como un alivio por algúns pais: É a forma de non sentirse superado polo fillo. É a maneira de desviar a atención a outro asunto "esquecendo" outros conflitos máis graves da parella ou da propia familia. Así, pais inseguros, frustrados polos seus escasos logros profesionais ou laborais, poden experimentar, a niveis máis inconscientes, benestar por ese fracaso escolar do fillo. Desta forma senten 'seguros' de non ser superados por el. Externamente esta reacción do proxenitor configúrase frecuentemente baixo o modelo do "pai pasota" ante as malas notas do fillo: non lle dá importancia ao rendemento académico, tanto se é positivo como negativo. É máis, ás veces, toma unha postura tan excesivamente tolerante e comprensiva que provoca a irritación do outro cónxuxe. Por outra banda, e en moitas ocasións, as "malas notas" son unha boa escusa para aprazar a resolución doutros conflitos familiares: alcoholismo do pai, grave conflito da parella, difícil situación económica ou laboral, etc. Todo iso pasa a un segundo plano tras a chegada do boletín de notas. O fracaso escolar convértese, transitoriamente, no 'salvavidas' dunha familia que está a naufragar. Pero os problemas non se solucionan con outros problemas!
Como podemos axudalos ante unhas malas notas:
- Toma unha actitude proactiva, identifica esta situación como un sinal de alerta e busca solucións para que non continúe repetíndose. "É esencial non xulgar ao menor sen antes identificar as razóns polas cales presentou ese fracaso. Débese realizar unha procura de axudas necesarias e remediativas a tempo".
- Procura manter unha comunicación frecuente e efectiva cos mestres. Visita periodicamente a escola para avaliar o progreso académico e as posibles dificultades do teu fillo.
- Establece un horario consistente de estudos e identifica un lugar para iso cun ambiente adecuado, cómodo e libre de distraccións.
- Se a situación do fracaso tómache por sorpresa porque o menor non comunicou a súa dificultade na escola, avalía o fluxo de comunicación familiar. Tal vez é momento de revisar cadernos e discutir diariamente as tarefas que ten o menor.
- Descarta calquera problema de saúde. Moitos dos retos dos nenos radican en deficiencias na saúde como condicións non tratadas ou sen identificar, problemas visuais ou auditivos, entre outras.
- Asegúrache de que o teu fillo non atravesa problemas emocionais. É importante identificar se o menor sofre cambios difíciles como o divorcio dos pais, cambios de vivenda, acoso escolar ou a adaptación a diversas situacións no fogar. Unha avaliación psicopedagóxica pode axudar a identificar problemas de aprendizaxe.
- Os pais poden sentir que o fracaso académico dos seus fillos tamén é deles, pero non deben esquecer ter coidado coas expresións que fagan respecto diso e tentar controlar as súas emocións. Este asunto debe ser tratado no fogar e coa familia encargada do menor soamente. Non se debe expoñerse ao menor a que toda a familia e amizades dos pais coñezan da súa situación, moito menos expoñelos nas redes sociais, xa que isto pode aumentar os sentimentos de vergoña e baixa autoestima.