TEL. Trastorno específico da linguaxe

Onte estiven unhas xornadas en Santiago sobre a "inclusión" e un dos talleres tratou sobre o TEL: trastorno específico da linguaxe; trastorno pouco coñecido.
O TEL é un trastorno que afecta principalmente á adquisición e desenvolvemento da linguaxe
oral, e que se pode caracterizar polos dez seguintes atributos:

1. É específico xa que non existe un déficit intelectual, non hai un trastorno emocional, non hai lesión neurolóxica, non hai déficit sensotial ou motor e non hai problemas familiares que poidan explicar as dificultades da linguaxe do neno ou nena
2. É grave, non é un simple atraso na adquisición da linguaxe; o desenvolvemento da linguaxe non segue un patrón distinto do habitual
3. É persistente, é un trastorno duradeiro que afecta á adquisición da linguaxe, prolongase durante a infancia e adolescencia 
4. É heteroxeneo. Pode afectar a un, varios ou todos os compoñentes da linguaxe e facelo en distintos graos de severidade. Pode estar afectada a expresión pero tamén a comprensión
5. É dinámica. Adoitan superarse uns problemas e aparecen outros co tempo.
6. É complexo. O problema principal etá na linguaxe oral pero a maioría dos nenos presentan problemas noutras áreas do desenvolvemento
7. É frecuente.A prevalencia é entre o dous e o sete por cento
8. É invisible. Os TEL poden falar polo que os seus problemas non sempre van a resultar evidentes
9. É de evolución lenta. Evoluciona favorablemente pero necesita tempo e traballo
10. É xenético. É un trastorno do neurodesaenvolvemento que se transmite xeneticamente

Conferencia de Marc Monfort en xornadas TEL - Valencia